sábado, 4 de abril de 2020

Sería eu capaz a soportar ese dolor deles?





         Nestos momentos tan duros para toda a humanidade, pídolle á Virxe que nos axude e nos de forza.
         A miña reflexión surxe a noite pasada. Normalmente a noite asociase ao descanso, aos soños, á reflexión pero tamen ao medo. E eu a noite pasada foi como si lle vira as orellas ao lobo e tiven medo, pero non medo por min, de que a min me pase algo. Non, eso non, se non dos meus, medo a esta enfermidade, a que si aparece na nosa vida  non me deixe estar con algún dos meu 4 fillos, e ainda peor cos meus pequenos: ca miña filla de 4 anos ou co meu fillo de 8. Rapaces pequenos que non sempre expresan o que sinten, o que pensan ou o seu medo a quedarse sós.
         E ahí empezou o meu medo e as miñas reflexión,  pensando que pode sentir un neno tan pequeno sin súa nai ó lado, día tras día nun hospital. Pero tamén pensaba si sería eu capaz a soportar ese dolor deles e o que podan pensar, de porque eu non estou ao seu lado.
         Pois foi aí cando, só de pensalo, xa sufría o dolor de nai, e tamen foi aí cando pensei como nunca nos sufrimentos que pasou María ao longo da súa vida vendo ao seu fillo amado incomprendido, escupido, abofeteado, coronado de espiñas e finalmente presenciando a  agonía da súa morte nunha cruz clavado de pes e mans.
         A Virxe dolorosa enséñanos a ter fortaleza e encontramos nela unha compañía e unha forza para dar sentido aos nosos propios sufrimentos, e así a pesar de ter unha mala noite tuven un moi bo día.
         Un besiño para todos e xa veredes  que todo nos vai ir ben con Saúde e con amor.



Estrella Rodríguez
Catequista de Primaria




2 comentarios:

  1. Moi ben Estrella, ese medo teno que sentir moita xente, po los miniños e tamen polos mayores, os nosos referentes, que tan mal o estarán pasando.Poñamonos nas mans de Deus e de Nosa Sra das Dores

    ResponderEliminar
  2. Casi nunca somos conscientes de que somos tan vulnerables..que todo lo que le pasa a los demás también nos puede pasar a nosotros, lo peor que nos puede pasar cuando tenemos niños pequeños es que se queden sin sus padres,o que les puedan ser víctimas de una grave enfermedad..ya lo creo, es el miedo más grande de una madre, quizás en momentos como este podamos acercarnos un poco al dolor que sintió María con el sufrimiento y posterior muerte de su hijo...pues tenemos que ser conscientes que en la realidad de nuestra vida hay muchas Marías..a las cuales si tenemos ocasión podemos dar un soplo de vida,ilusión...Un abrazo Estrella!

    ResponderEliminar